Prof. dr hab. n. med. Leonora Bużańska
Dyrektor Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego Polskiej Akademii Nauk, kierownik Zakładu Bioinżynierii Komórek Macierzystych IMDiK PAN.
Absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w latach 1982-1995 pracowała na etacie naukowo-dydaktycznym. Tytuł doktora nauk biologicznych uzyskała w roku 1992, dr hab. nauk medycznych w roku 2007, a profesora zwyczajnego w roku 2014. Od roku 1996 jest zatrudniona w Instytucie Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. Mirosława Mossakowskiego PAN (IMDiK PAN), w którym kieruje Zakładem Bioinżynierii Komórek Macierzystych, a od 2019 roku pełni funkcję Dyrektora Instytutu. Zasiada w Radzie Dyrektorów Jednostek Naukowych Polskiej Akademii Nauk. Prof. Bużańska jest autorką licznych prac naukowych oryginalnych i przeglądowych. Jest członkinią polskich i europejskich Towarzystw Naukowych związanych z badaniami dotyczącymi biologii komórek macierzystych, neurobiologii i toksykologii ( np. PTBuN, PTBK, ISSCR, TERMIS, ESTIV). Za swoją pracę badawczą otrzymała szereg nagród m.in. Nagrodę „Proton” Ministerstwa Nauki i Informatyzacji i Programu II TVP; Nagrodę im. Jerzego Konorskiego przyznaną przez Polskie Tow. Badań Układu Nerwowego oraz Komitet Neurobiologii PAN; Nagrodę Naukową Komisji Europejskiej – „JRC Excellence Award”; Nagrodę Wydziału VI Nauk Medycznych PAN im. J. Śniadeckiego oraz, za działalność społeczną, Nagrodę Fundacji Szansa dla Niewidomych „Idol 30-lecia”. Zainteresowania badawcze prof. Bużańskiej dotyczą mechanizmów rozwoju mózgu człowieka i roli komórek macierzystych w tym procesie, a także możliwości ich zastosowania w medycynie regeneracyjnej. Jest autorką pionierskich badań nad otrzymywaniem komórek macierzystych typowych dla mózgu z ludzkiej krwi pępowinowej (lata 1999 - 2002). Obecnie realizowane główne tematy badawcze prof. Bużańskiej: bioinżynieria ludzkich neuralnych komórek macierzystych (metody epigenetyczne i genetyczne); wpływ czynników mikrośrodowiska na różnicowanie somatycznych komórek macierzystych (mikrośrodowisko biomimetyczne); badanie neurotoksyczności rozwojowej: zastosowanie biomateriałów oraz mikroplatform z domenami biofunkcjonalnymi; otrzymywanie indukowanych komórek pluripotencjalnych (hiPSC) i ich różnicowanie w kierunku neuralnym; otrzymywanie ludzkich organoidów mózgu i modelowanie in vitro wczesnego rozwoju mózgu oraz schorzeń neurologicznych; badania wczesnej neurogenezy w modelu ludzkich organoidów mózgu.