Prof. dr hab. n. med. Leonora Bużańska
Dyrektor Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk, kierownik Zakładu Bioinżynierii Komórek Macierzystych IMDiK PAN
Absolwentka Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w latach 1982-1995 pracowała na etacie naukowo-dydaktycznym. Od roku 1996 jest pracownikiem Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN (IMDiK PAN). Tytuł doktora nauk biologicznych uzyskała w roku 1992, dr hab. nauk medycznych w roku 2007, a profesora zwyczajnego w roku 2014. Obecnie jest kierownikiem Zakładu Bioinżynierii Komórek Macierzystych oraz dyrektorem IMDiK PAN. Jest autorem licznych prac naukowych oryginalnych i przeglądowych, a także członkiem polskich i europejskich Towarzystw Naukowych związanych z badaniami dotyczącymi biologii komórek macierzystych, neurobiologii i toksykologii. Za swoją pracę badawczą otrzymała szereg nagród m.in. Nagrodę „Proton” Ministerstwa Nauki i Informatyzacji i Programu II TVP; Nagroda im. Jerzego Konorskiego przyznana przez Polskie Tow. Badań Układu Nerwowego oraz Komitet Neurobiologii PAN; Nagrodę naukową Komisji Europejskiej – „JRC Excellence Award”; Nagrodę Wydziału VI Nauk Medycznych PAN im. J. Śniadeckiego oraz, za osiągnięcia społeczne, Nagrodę Fundacji Szansa dla Niewidomych „Idol 25-lecia”. Zainteresowania badawcze prof. Bużańskiej dotyczą mechanizmów rozwoju neuralnego człowieka i roli komórek macierzystych w tym procesie, a także możliwości ich zastosowania w medycynie regeneracyjnej. Jest autorem pionierskich badań nad otrzymywaniem komórek macierzystych typowych dla mózgu z ludzkiej krwi pępowinowej (lata 1999 - 2002); Obecnie realizowane główne tematy badawcze to: bioinżynieria neuralnych komórek macierzystych (metody epigenetyczne i genetyczne) w celu kontrolowanego kierunkowania ich decyzji rozwojowych i badanie mechanizmów molekularnych leżących u podstaw tych procesów; wpływ czynników mikrośrodowiska na różnicowanie somatycznych komórek macierzystych (mikrośrodowisko biomimetyczne); badanie neurotoksyczności rozwojowej: zastosowanie biomateriałów oraz mikroplatform z domenami biofunkcjonalnymi; otrzymywanie indukowanych komórek pluripotencjalnych (hiPSC) i ich różnicowanie w kierunku neuralnym; badanie genotoksyczności i embriotoksyczności rozwojowej z zastosowaniem hiPSC, badania wczesnej neurogenezy w modelu ludzkich organoidów mózgu.